ZAWARTOŚĆ CZĘŚCI    – (ZCS, czasami nazywane ZSS – zawartość substancji stałych, określana w % w stosunku objętościowym). Zawartość części  stałych  podawana  w  kartach  katalogowych  jest  procentową  zawartością  grubości  powłoki  w  stosunku  do grubości  warstwy  nakładanej   w  określonych  warunkach.  Wartość jest  określana o standardy: ASTM D-2697, która wyznacza zawartość części stałych na podstawie zalecanej w karcie katalogowej grubości powłoki schnącej w warunkach temperatury otoczenia (7x 24h w 23°C ± 1°C).

GRUBOŚĆ POWŁOKI NA MOKRO (GPM, ang.: WFT) – początkowa grubość powłoki, tuż po nałożeniu na podłoże.
Grubość warstwy mokrej można wyliczyć znając oczekiwaną  grubość warstwy suchej posługując się poniższym wzorem.

GRUBOŚĆ POWŁOKI NA SUCHO (GPS, ang.: DFT) – wynik pomiaru grubości powłoki na podłożu po całkowitym wyschnięciu. Grubość warstwy suchej można wyliczyć z poniższego wzoru.

Uwaga – pomiary grubości powłoki mierzonej na sucho  należy wykonywać po utwardzeniu powłoki lub wykonanie pomiaru z użyciem specjalnych płytek pomiarowych nakładanych na powłokę.  , gdyż w  przypadku  niewystarczającego  utwardzenia  powłoki  głowica  pomiarowa  może  zanurzać  się  w  elastycznej powłoce co  spowoduje zaniżony odczyt GPS.

Wróć